به گزارش خبرگزاری فارس ، امیرحسین زارع با تاکید بر اینکه اکنون تمرینات پرفشار را پشت سر میگذارند، در خصوص اینکه کادرفنی تیم ملی برای سنگین وزن مسابقه انتخابی رودرو را در نظر نگرفته است، اظهار داشت: من ابتدا تمرکزم روی تمرینات خودم هست و دوست دارم خودم را به آمادگی نسبی برسانم که هر تصمیمی کادرفنی برای من گرفت بهترین نمایش را ارائه دهم. امیدوارم ابتدا اگر به مسابقات آسیایی اعزام شدم، خوش رنگ ترین مدال را بگیرم و بعد اگر انتخابی باشد و یا قرار باشد در تورنمنتی محک زده شویم، بهترین مبارزه را ارائه دهم.
وی که سال گذشته نمایش فوق العاده ای در تورنمنت پلیکونه داشت، در پاسخ به این سوال که سال گذشه آماده تر بود یا امسال؟ تاکید کرد: سال گذشته یک مقدار سبک تر بودم، بین 111 تا 112 کیلوگرم و سنم کمتر بود، به همین دلیل از نظر بدنی و قدرتی کم می آوردم، اما اینقدر خوب تمرین کرده بودم که مشکلی برای مبارزه با حریفان بزرگ نداشتم، اما الان حدودا 116-117 کیلوگرم هستم. امسال خیلی تمرینات پایه و استقامتی را خوب داریم انجام می دهیم و اگر کار همینطور پیش برود به آمادگی برای مسابقات پیش رو می رسیم.
زارع با اشاره به اینکه خانواده اش دوست داشتند او وکیل شود، گفت: من درسم خیلی خوب بود و در مدرسه نمونه درس می خواندم. وقتی به تیم ملی نوجوانان دعوت شدم، از مدرسه نمونه خارج شد. زمانیکه داشتم از مقطع راهنمایی به دبیرستان منتقل می شدم و کارنامه می گرفتم، مدیر مدرسه به خانواده ام گفت که دوست دارد من از دانشگاه امام صادق (ع) به عنوان یکی از وکلای بزرگ خارج شوم، من هم قول دادم که این اتفاق بیافتد ولی نشد و سرنوشت من روی تشک کشتی رقم خورد. لطف خدا شامل حال من شد که بتوانم دل پدرم و مادرم را شکل دیگری شاد کنم، آن قول را جبران می کنم.
این کشتی گیر آملی عمویش و حمید آقاجانی را از مربیان سازنده اش عنوان کرد و ادامه داد: عموی من کمک مربی حمید آقا بود که من را از همان ابتدا برای تمرین به شهرهای مختلف می برد و تمرین می داد. عمویم خیلی برایم زحمت کشید و مثل کوه پشتم بود و مدیونش هستم.
وی به حضور مداوم پدرش در مسابقات اشاره کرد و گفت: پدری یک مشاور عالی برای من است و از نظر روحی خیلی به من انگیزه می دهد. واقعا پدر داشتن یک نعمت است، آنهم داشتن پدر خوبی مثل پدر من.
دارنده مدال نقره المپیک جوانان در مورد شوخی هایش با کشتی گیران سبک وزن اردوی تیم ملی تصریح کرد: از رده نوجوانان با رحمان عموزاد، امیر محمد یزدانی و محمد نخودی که البته او اکنون در جمع ما در اردوی تیم ملی نیست، مانند یک خانواده شدیم و با هم راحتیم. البته من اندازه رحمان و امیرمحمد شلوغ نیستم. امیرمحمد که شب ها از همه دیرتر میخوابد و زودتر از همه بیدار می شود، اینقدر انرژی دارد و خستگی ناپذیر است. به هرحال اردو حالت قرنطینه دارد یک مقدار باید فضا را عوض کنیم که از نظر روحی خسته نشویم. ما در اردو مافیابازی می کنیم، بچه های پلی استیشن و چند بازی دیگر آورده اند، البته من به این چیزها زیاد علاقه ندارم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا مرور فن با سبک وزن ها برای او فایده دارد؟، گفت: ما زمانی که نوجوانان بودیم، غلامرضا محمدی و ابراهیم مهربان به ما کشتی را خیلی خوب یاد دادند، من حسم این است که یک طوری سرشاخ شدن با رحمانِ 57 کیلویی و امیرمحمد 65 کیلویی، به من که سنگین وزن کشتی می گیرم ریزه کاری های آنها را یاد می دهد. کشتی من با کشتی سنگین وزن ها متفاوت است و باز سعی می کنم با سرعت و مثل سبک وزن ها کشتی بگیرم، چابکی و سرعت امیرمحمد و جسارت و تیزپایی رحمان، به من کمک می کند که بهتر به پاهای آنها برسم.
قهرمان سنگین وزن کشتی آزاد امیدهای جهان در مورد شکستش به امین طاهری در انتخابی تیم ملی خاطرنشان کرد: لیگ در دور رفت ساده تر برگزار شد و من فقط یک حریف جدی (یدالله محبی) داشتم، در انتخابی تیم ملی آمادگی لازم را نداشتم چون تمرینات ما ماه ها در شرایط قرنطینه و در آمل برگزار شده بود. خدا من را دوست داشت که اینجا این اتفاق برایم افتاد که سراغ ضعف ها و اشتباهاتم بروم و روی آن کار کنم. خودم را بهتر و قوی تر کنم و نفر اول ایران شوم. برای حضور در المپیک باید از سد امین طاهری که از کشتی گیران خوب و از رقبای اصلی ام هست، بگذرم. حضور او به من کمک می کند تا جایی که خسته می شوم پا پس نکشم.
امیرحسین زارع الگوی ورزشی اش را کمیل قاسمی عنوان کرد و تاکید کرد: سالی که جوانانم با طلای جهان تمام شد و غلامرضا محمدی سرمربی بزرگسالان شد و ما را به اردو دعوت کرد. آن زمان کمیل قاسمی در اردو بود و مرور فن و تمرینی که با او انجام می دادم خیلی به من کمک کرد. هر سرشاخی با او چند ماه من را جلو می انداخت و اینکه آقا کمیل خیلی به من کمک کرد، او را الگوی ورزشی خودم می دانم.
این کشتی گیر جوان و مدعی سنگین وزن که میهمان برنامه دایره طلایی بود، در خاتمه ضمن تشکر از خانواده اش و کادرفنی تیم ملی، در مورد اینکه اگر به عنوان ملی پوش المپیک انتخاب نشود، چه خواهد کرد، گفت: من تا این لحظه به این موضوع فکر نکردم که به المپیک اعزام نشوم. اما اگر خدای نکرده این اتفاق بیافتد این پایان راه من نیست. نه به هیچ کسی بلکه به خودم قول دادم سه طلای المپیک بگیرم و به راهم ادامه خواهم داد.
انتهای پیام/